Zoals elke week op dinsdag bespreken we ook vandaag weer fraude en misdaad in de wereld van de cryptovaluta. Deze week staan de 51% fraude en 1% fraude centraal. Deze beide vormen van fraude spelen zich af op de Blockchain waarop in cryptomunten of tokens wordt gehandeld. Wij zetten deze fraudes op een rij.
De 51% Fraude uitgelegd
Zoals we aangaven speelt de 51% fraude zich af op de Blockchain. Om precies te zijn bij de nodes (de computers die blokken transacties moeten goedkeuren). Deze nodes zijn voorzien van software om de transacties in een block te plaatsen, te veranderen en een block klaar te zetten voor goedkeuring door middel van mining.
Hoe werkt de 51% fraude?
Om de 51% fraude uit te voeren moet de fraudeur de controle krijgen over 51% van de nodes. Zodra dit het geval is kan hij een transactie met de cryptovaluta waarvan hij die 51% van de nodes bezit afkeuren en in plaats daarvan een andere transactie (een betaling naar zichzelf of een handlanger) twee keer uitvoeren. Normaal gesproken is dit onmogelijk omdat elke transactie uniek moet zijn en dus in zo’n geval afkeuring door de nodes volgt. Wanneer de fraudeur echter 51% van de nodes controleert kan hij die afkeuring overrulen. In dat geval is de tweede transactie ook goedgekeurd en heeft hij dus de waarde van de tweede transactie verduisterd. Door dit proces snel te herhalen kan hij grote bedragen buitmaken.
Bij welke valuta gebeurt 51% fraude en hoe succesvol is 51% fraude?
Een 51% fraude gebeurt vaak bij kleinere valuta omdat daar simpelweg minder spreiding (van nodes) is. Toch ontkomen ook grotere cryptovaluta niet aan de 51% fraude. In dit overzicht zie je de opbrengsten en kosten van een aantal recente 51% fraudes.
De oplossing voor 51% fraudes
Na verloop van tijd worden de fraudes ontdekt doordat de cryptovaluta uit illegale transacties weer worden uitgegeven. De chronologie van transacties klopt dan niet meer omdat met dezelfde munt twee transacties worden gedaan. De oplossing is om langer te wachten voor definitieve goedkeuring of alleen ‘oudere’ cryptomunten (die vaker gecontroleerd zijn) te accepteren. Het punt is dat de transactiesnelheid daarmee verlaagd wordt.De oplossing hiervoor is de goedkeuring niet door alle nodes maar door slechts een selectie van nodes te laten plaatsvinden. Toch is deze goedkeuring nog niet ingevoerd.
De 1% fraude, een theoretische afgeleide
Doordat de cryptovaluta valt of staat met transparantie is het nodig om bij selectie van nodes in de white paper van de cryptomunt aan te geven hoe die selectie wordt bepaald. Een slimme cryptofraudeur kan dan berekenen hoeveel en welke nodes er nodig zijn om op een bepaald moment controle te krijgen over de goedkeuringsprocedure en hetzelfde te doen als bij de 51% fraude. De schokkende uitkomst was dat er bij 1% al voldoende capaciteit voor fraude kan zijn. Dit is de reden dat deze methode nog niet is ingevoerd en dat de mogelijkheid van een 1% fraude vooralsnog alleen theoretisch is.
