Vrijdag 16 november na (Amerikaanse) beurs publiceerde de SEC de “Statement on Digital Asset Securities Issuance and Trading“. In dit document leggen de commissies ‘corporation finance’, ‘investment management’ en ’trading and markets’ uit hoe zij qua regelgeving tegen diverse vormen van cryptohandel aankijken. Aan bod komen de facetten: aanbieden en verkopen van digitale zekerheden (waaronder ICO’s), investeringsmaatschappijen in digitale valuta en handel in digitale valuta. In de laatste categorie onderscheiden zij beurshandel en handel via tussenpersonen of makelaars. Tot slot geven zij een overzicht van (gebrek aan) juridisch kader. Wij zetten de zaken op een rij.
In de inleidende alinea’s stellen de commissies dat ze technologische innovaties aanmoedigen. Dit zolang deze ten goede komen van investeerders en de kapitaalmarkten. Tegelijkertijd benadrukt de commissie dat die innovaties ook moeten voldoen aan de eisen die voortvloeien uit wetgeving omtrent financiële zekerheden. Daarbij maakt de vorm (certificaten of Blockchain) niet uit.
Met deze opmerking vatten de commissies de grondgedachte van deze richtlijn kernachtig samen. Bij de bepaling of security-regelgeving van toepassing is staat de aard/inhoud van de transactie centraal. De vorm of benaming is daarbij niet van belang. Deze gedachte helpt om de rest van dit stuk (nog) beter te begrijpen. Wij vatten hierna de zienswijze van de commissie per onderwerp samen.
Aanbieden en verkoop van digitale zekerheden (ICO’s)
Voor het aanbieden en verkopen van digitale zekerheden, waaronder ICO’s stellen de commissies twee vragen:
- Is een digitale zekerheid een ‘security’ in de zin van de federale wetgeving omtrent securities?
- Als een digitale zekerheid onder de in vraag 1 bedoelde classificatie valt moet de vraag beantwoord worden welke registratievoorwaarden gelden.
Uit recente schikkingen met AirFox en Paragon, die beide ongeregistreerde zekerheden uitbrachten in de vorm van tokens blijken de volgende constateringen:
- security tokens vallen onder sectie 12g van de Exchange Act van 1934;
- ongeregistreerde zekerheden (waaronder tokens) moeten alsnog in overeenstemming met die bepalingen worden geregistreerd;
- daarnaast moeten zij periodiek verslag uitbrengen aan de commissie;
- als investeerders een claim indienen omdat zij zich benadeeld voelen door het ongeregistreerd verhandelen van deze tokens zullen zij deze investeerders schadeloos stellen;
- de investeerders ontvangen alsnog de informatie die zij zouden hebben gehad wanneer de uitgevers van de tokens hadden gehandeld alsof het uitbrengen van deze tokens onder de ‘securities act’ van 1933 zouden vallen.
- deze informatie moet investeerders in staat stellen een goed geïnformeerde afweging te maken of zij hun investering terug willen of de tokens alsnog willen houden.
Enerzijds leidt deze maatregel tot een hogere aansprakelijkheid van degenen die de tokens uitgeven. Anderzijds biedt dit stappenplan de uitweg voor deze en andere tokens om alsnog te voldoen aan de, volgens de commissies geldende, wetgeving. Daarnaast wordt de markt van tokens betrouwbaarder. Weet jij overigens waar je nog meer op moet letten als je cryptovaluta wilt (ver)kopen? (tekst loopt door na afbeelding).
Investeringsmaatschappijen in digitale zekerheden
De commissie formuleerde ook haar gedachten ten aanzien van investeringsmaatschappijen en investeerders die adviseren over securities in de vorm van digitale zekerheden. Volgens de commissie vallen deze vallen onder de registratieplicht, regelgeving en betrouwbaarheidsvereisten uit de ‘Investment company act’ en ‘advisors act’.
Deze gedachten baseren de commissies op de recente schikking met de Crypto Asset Management Order.
Regelgeving handel in digitale zekerheden
De uitgebreide aanwijzing van de commissies gaat als laatste in op de handel in digitale zekerheden, waarbij zij de handel via cryptocurrency exchanges (cryptobeurzen) en handel als makelaar of tussenpersoon onderscheidt.
Handel in digitale zekerheden via crypto exchanges
Om te bezien of een bepaald platform dat de handel in cryptomunten faciliteert onder de regelgeving voor cryptobeurzen valt, benadrukken de commissies dat er vooral naar de aard van de transacties wordt gekeken. Wanneer de faciliteit zich registreert kan het zijn dat zij zich als cryptobeurs manifesteert en zich aan de voor aandelenbeurzen geldende regelgeving moet houden. De andere mogelijkheid is dat zij een vrijstelling krijgt op grond van de vrijstelling voor ‘alternatieve handelssystemen’. (ATS). Deze vrijstellingsmogelijkheid noemt de commissie diverse malen nadrukkelijk in deze paragraaf.
Kort gezegd kan een platform als crypto exchange kwalificeren wanneer zij kopers en verkopers bij elkaar brengt of namens derden (ver)kooporders uitvoert. Partijen die handelen op basis van prioriteit in executie van orders of smart-contracten kan een regelende functie vervullen. Ook dan ligt de weg naar registratie open.
Soms voert een entiteit namens diverse andere entiteiten activiteiten uit. Horen deze taken van die andere entiteiten normaal bij een beurs? Dan kan de uitvoerende entiteit ook als registratieplichtig gezien worden.
Voor deze uitgangspunten baseren de commissies zich op de schikking met handelsplatform EtherDelta.
[letsreviewaffiliate url=”https://www.litebit.eu/?referrer=647535″ text=”Zelf beleggen? Kies de Nederlandse Litebit exchange” size=”big” rel=”nofollow” target=”newwindow” accent=”#fcb11e” textalign=”center” border=”off”]
Handel in digitale zekerheden als makelaar of dealer
De laatste categorie waarover de commissies zich uitspreken is de handel in cryptovaluta als broker of dealer.
In de definities van de SEC is een broker iemand die in de naam van een ander in (digitale) zekerheden handelt. De dealer handelt voor eigen rekening via bijvoorbeeld een broker. Ook hier benadrukken de commissies dat de relevante feiten en omstandigheden bepalen of aan de definities wordt voldaan. Benamingen en wijze van presenteren zijn daarbij, net zo min als onderliggende technologie, van belang.
Op grond van Exchange Act moeten brokers en dealers zich registreren bij de SEC en een zelfregulerende instantie, genaamd FINRA.
De zaak SEC tegen TokenLot laat zien hoe deze regels uitgelegd moeten worden en wat de gevolgen zijn als dit niet gebeurt.
Concluderende opmerkingen
De drie commissies maken de concluderende opmerkingen dat hun aanwijzingen niet bindend zijn en ook niet (noodzakelijk) het officiële sec-standpunt vertegenwoordigen. Daarnaast maken zij duidelijk dat naast deze wetgeving ook andere wetten (zoals bijvoorbeeld tegen witwassen, vervalsingen en bedrieglijke bankbreuk) van toepassing zijn op de handel in digitale zekerheden. Ook geeft de SEC aan dat zij een aparte pagina (FINHUB) in het leven heeft geroepen voor regelgeving op het snijvlak van finance en IT.
De redactie van Cryptoclan voegt daar de volgende opmerkingen aan toe:
- Deze handreikingen gelden alleen voor het Amerikaanse rechtsgebied;
- De richtlijnen zijn niet formeel bindend is en dat benadrukt de commissie ook. Het feit dat diverse bedrijven schikkingen op grond van deze interpretaties van regels hebben geaccepteerd geeft aan dat definitieve regelgeving naar verwachting niet ver afwijkt.
- Hoewel wij onze uiterste best gedaan hebben kunnen wij geen aansprakelijkheid ervaren voor eventuele (vertaal)fouten en/of feitelijke onjuistheden en/of onvolledigheden in het artikel. We hebben de belangrijkste bronnen inclusief volledige publicatie hieronder weergegeven. Deze kun je gebruiken voor eventueel eigen onderzoek.
Bronnen:
De volledige Engelse publicatie
De Investment Company Act 1940
De Investment Advisors Act 1940
Regelgeving voor beurzen en alternatieve handelssystemen (ATS)