Sinds de Bitcoin halving van afgelopen week is het iedereen wel bekend dat je blokken op een blockchain kunt goedkeuren door zogenoemde mining. Er is echter een andere manier om blokken goed te keuren, Proof of Stake (PoS). Wij leggen de verschillen uit en zetten de voordelen van staking op een rij, maar benoemen ook een groot nadeel.
[affcoups id=”2229″]
Blokken op de Blockchain valideren: PoS of PoW
De transacties met cryptomunten worden goedgekeurd en vastgelegd door die transacties vast te leggen in een blok. Zo’n blok heeft een bepaalde ruimte (gemeten in MB’s) en zodra deze ruimte vol is moet het blok worden gevalideerd. Dit valideren kan op twee manieren: via Proof of Work (PoW) of Proof of Stake (PoS).
Wat is Proof of Work?
Proof of Work is het werk verrichten voor het goedkeuren van het blok. Dit werk noemt men bijvoorbeeld in het geval van de Bitcoin ‘minen’. Bij ieder blok genereert het systeem achter de Bitcoin een wiskundige opgave. Degenen die zich aangemeld hebben om te minen zetten hun computers aan het werk (dat gaat uiteraard geautomatiseerd) om de opgave te berekenen. De computer die het eerst het juiste antwoord geeft krijgt het recht om het block goed te keuren en de eigenaar van die computer ontvangt (sinds de halving) 6,25 BTC.
Wat is Proof of Stake?
Bij Proof of Stake wordt de goedkeuring van blokken toegewezen aan bezitters van de cryptomunten die in omloop zijn. Deze bezitters kunnen als ‘full node’ direct goedkeuren of met hun cryptomunten deelnemen aan een ‘staking pool’. Degene die een blok goedkeurt ontvangt een vooraf vastgestelde vergoeding voor het verwerken van de transacties. De wijze waarop het recht om een blok te valideren wordt toegewezen en de vergoeding verschilt per cryptomunt dat volgens PoS werkt.
Waarom wordt Proof of Stake populairder?
We zien dat Proof of Stake (PoS) steeds populairder wordt en daar zijn wel een aantal redenen voor te noemen.
Allereerst is dit proces veel milieuvriendelijker. Er hoeft geen energie gestoken te worden in het voeren van berekeningen. Puur het bezit van de munten is genoeg.
Daarnaast is PoS in veel gevallen een stuk veiliger. Bij PoW bestaat er een reëel risico op een zogenoemde 51%-aanval en dat is bij PoS alleen mogelijk als één partij 51% van de munten in omloop in bezit heeft en dat is een dure aangelegenheid.
Verder is er de mogelijkheid om als bezitter van de cryptomunt mee te delen in de voordelen. Daarover in deze bijdrage meer.
Zijn er bekende cryptomunten die op basis van Proof of Stake werken?
Zeker, als we naar de top 25 kijken zien we dat bijvoorbeeld Stellar (XLM), Tron (TRX) en Neo (NEO) volgens dit validatieprincipe werken. Dat het steeds populairder wordt om via PoS te werken zien wij bijvoorbeeld aan Ethereum (ETH), dat met de invoering van Ethereum 2.0 over zal stappen van een PoW-model naar een PoS-model.
[affcoups id=”3782″]
Er kleeft ook één groot nadeel aan het PoS-model…
Het probleem met het PoS-model is natuurlijk dat degene met het grootste aandeel cryptomunten wel goedkeuring moet geven aan de transacties die de bezitters van de cryptomunten uit willen voeren voordat deze via de Blockchain verwerkt worden. Zolang degene met de grootste stake deze macht alleen gebruikt om foute/frauduleuze transacties af te keuren gaat dit goed. We hebben echter recent gezien hoe deze macht ook gebruikt kan worden om bepaalde zaken te forceren. Dit is natuurlijk een ongewenste situatie en leidt tot veel kritiek (in dit geval aan het adres van Justin Sun).
Morgen vertellen we meer over PoS, een oplossing voor dit nadeel en de mogelijkheid om door PoS ook als kleine investeerder meer te verdienen met cryptomunten.
Volg CryptoClan op Facebook
